از آن جایی که روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب هر دو پزشک در حوزه مغز و بیماری های آن هستند نباید این باور ایجاد شود که یک متخصص مغز و اعصاب می تواند بیماری های اعصاب و روان را نیز تحت درمان قرار دهد. یک متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست می تواند بیماری های تاثیر گذار بر سیستم مغزی نخاعی مانند تشنج، انواع سردرد، انواع کمردرد، سکته مغزی و فلج اندام ها، بیماری های خود ایمنی مانند ام اس را درمان نماید. در حالی که برای درمان مشکلاتی از قبیل اضطراب های مزمن همراه با حملات پانیک و برخی مشکلات روان شناختی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی نیاز به مراجعه به یک دکتر اعصاب و روان وجود خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاری بسیج، دکتر رضا دانشمند درباره علم روان‌شناسی گفت: این علم به مباحث تئوریک مرتبط با ذهن و رفتار مربوط است که البته گرایش‌های مختلفی در جامعه در سطح بالینی دارد تا بتواند با بیماران ارتباط برقرار کند.
وی در ادامه افزود: بخشی از روان‌شناسان که بالینی هستند اگر آموزش‌های کافی را نیز دریافت کرده باشند می‌توانند دوره‌های روان درمانی را نیز انجام دهند و به طور عمومی همه روان‌شناسان از جمله عمومی و اجتماعی این صلاحیت را ندارند.
این روانپزشک در ادامه اظهار کرد: روا‌شناسان بالینی که در دوره آموزشی خود با بیماران سر و کار دارند با حضور در مراکز درمانی، بیماران را ویزیت می‌کنند اگر دوره‌های آموزشی روان درمانی را نیز گذرانده باشند می‌توانند کار روان درمانی بیماران را نیز انجام دهند.
وی اظهار داشت: متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک دو تخصص مجزا هستند و به روانپزشک، متخصص اعصاب و روان نیز گفته می‌شود پس یک عنوان مجزایی نیست؛ از سوی متخصص مغز و اعصاب صرفا به بیماری‌های سیستم عصبی می‌پردازد.
وظایف روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب
روانپزشکان و متخصصان مغز و اعصاب هنگام ملاقات با بیمار وضعیت پزشکی را به او توضیح می دهند. آن ها همچنین باید سابقه ی پزشکی فرد را بررسی کنند و درصورت لزوم چند آزمایش روی بیمار انجام دهند تا از صحت تشخیص قبلی مطمئن شوند. ازجمله وظایف مشترک دیگر میان این دو حرفه می توان به نوشتن نسخه ی دارو و به روز رسانی پرونده ی بیمار اشاره کرد. روانپزشک زمان بیشتری را صرف مشاوره دادن به بیمار می کند چون با افرادی سروکار دارد که مشکل سلامت روان دارند و برای تغییر رفتار یا کنترل مشکلات فردی به کمک نیاز دارند. متخصص اعصاب با بیمارانی سروکار دارد که در زمینه ی سیستم عصبی دچار مشکل هستند و تمرکز اصلی آن ها به روی درمان وضعیت فیزیکی بیمار است
چه زمانی به روانپزشک مراجعه کنیم؟
مسلما برخی از علائم مربوط به اختلالات روحی و روانی واضح تر بوده و خبر از وجود دلایل و بیماری های زمینه ای می دهند. برخی از علائمی که می توانند دلیل قانع کننده ای برای مراجعه شما به یک دکتر روانپزشک باشند عبارتند از:
• داشتن توهم مانند شنیدن صدا یا لمس شدن
• هذیان هایی مانند سوءظن مانند شک به خیانت همسر، احساس مورد جاسوسی قرار گرفتن
• احساس کنترل شدن توسط عوامل خارجی و عدم تمرکز
• عدم علاقه به زندگی و وجود افکاری مانند خودکشی
• احساس افسردگی شدید
• احساس سرخوشی و شادمانی لحظه ای و به دنبال آن احساس نا امیدی
• تغییرات خلق و خویی شدید به مدت طولانی
• مشکلات خواب مانند کابوس دیدن
• عدم علاقه و انگیزه به فعالیت و ترک کردن کار
متخصص مغز و اعصاب در چه زمینه ای تخصص دارد؟
در رابطه با تفاوت روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب باید بگوییم، پزشک متخصص مغز و اعصاب کسی است که دارای مدرک پزشکی تخصصی است و تخصص وی در حوزه درمان بیماری های متخصص مغز و اعصاب است. بیمارانی که به متخصص متخصص مغز و اعصاب مراجعه می کنند در عملکرد مغز خود دچار مشکل شده اند. از طرف دیگر بیمارانی که بیماری های روانی حاد دارد ممکن است از طرف روانشناس به روانپزشک معرفی شوند. بیماری های روانی در این مرحله به اندازه ای پیشرفت می کنند که ممکن است فرد بیمار به صورت ناآگاهانه به خود و یا اطرافیانش صدمات جدی وارد کند.
در رابطه با تفاوت روانپزشک با ممتخصص مغز و اعصاب باید بگوییم، به عنوان مثال فرد بیماری که دچار سکته شده است، ممکن است به مشکلاتی مانند فلج صورت و یا تار شدن دید مبتلا شود. این مشکلات به صورت کاملا غیر ارادی فرد بیمار را درگیر می کنند و بیمار هیچ نقشی در بروز این مشکلات ندارد. متخصص مغز و اعصاب تلاش می کند تا با روش های مختلف علم پزشکی این مشکلات را کاهش داده و یا برطرف کند.
در مطلب بالا سعی شد که تفاوت متخصص مغز و اعصاب با روانپزشک را برای شما توضیح دهیم. حالا اگر شما در مورد فرق متخصص مغز و اعصاب با روانپزشک نظری دارید می توانید از طریق قسمت نظرات آن را با ما در میان بگذارید.
